سحر بلبل حکایت با صبا کرد

بلبل عاشق سحرگاه بیداری با باد صبا، از درد عشق و بلاهایی که چهره گل با او کرده است، حکایت کرد. ۲- دلم پرخون شد و به شوق دیدار هم نشین خار شدم. … ۴-پس انتظارم از …

۱- حضرت حافظ در بیت های اول تا چهارم می فرماید: * وقت سحر بلبل برای باد صبا حکایت کرد که عشق روی گل مرا آواره و نالان کرده است. * باد ملایم بامدادی را وقت خوش …

سحر بلبل حکایت با صبا کرد که عشق روی گل با ما چهها کرد از آن رنگ رخم خون در دل افتاد وز آن گلشن به خارم مبتلا کرد غلام همت آن نازنینم که کار خیر بی روی و ریا …

غزلی با مطلع «سحر بلبل حکایت با صبا کرد»، غزل شمارهٔ ۱۳۰ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است. سحر بلبل. زبان, فارسی. شاعر, حافظ. شمار ابیات, ۱۰.

۱۳۰, سحر بلبل حکایت با صبا کرد, که عشق روی گل با ما چها کرد, ۱۱۰. از آن رنگ رخم خون در دل افتاد, وزان گلشن بخارم مبتلا کرد.

(۱) سحر گاهان بلبل باد صبا حکایت کرد که دیدی عشق روی گل با ما چها کرد. (۲) از آن رنگ سرخ چهره اش مرا دلخون و ازاین چهره چون گلشن ، به خار اندوه …

تعبیر و تفسیر کامل شعر و فال حافظ : سحر بلبل حکایت با صبا کرد که عشق روی گل با ما چهها کرد از آن رنگ رخم خون در دل افتاد وز آن گلشن به خارم مبتلا کرد.

سحر بلبل، حکایت با صبا کرد که عشق روی گل، با ما چهها کرد از آن رنگ رخم، خون در دل افتاد وز آن گلشن، به خارم مبتلا کرد غلام همت، آن نازنینم که کار خیر، بی.